Ik begin met de hoop uit te spreken dat lezers niet gaan vallen over mijn 'lef' om reiki en esoterie in 1 zin te zeggen.
(waar reiki volgens mijn opvatting, een begrip is onder esoterie)
Dat soort termen hebben vaak zoveel overlap en overeenkomsten. Ik denk niet dat we hier over vallen hoor
Het is bij reiki toch ook zaak, dat je eerst jezelf 'glad strijkt', voordat je gaat trekken aan de losse eindjes van een ander?
Daar ben ik het wel mee eens. Eerst jezelf voldoende helpen en dan pas kun je beginnen aan het denken aan anderen te helpen wat betreft Reiki. Je dient in een 'zuivere staat' te zijn, gebalanceerd en in harmonie, als je iemand een behandeling geeft bijvoorbeeld. Als je dat niet kan, dan is het zaak om eerst aan jezelf te werken. Net zo lang als nodig is, tot je wel in harmonie en balans kunt zijn tijdens het geven van een behandeling.
Er bestaat een boekje dat in de oorspronkelijke Japanse vereniging (Usui Reiki Ryōhō Gakkai) wordt gegeven aan de beoefenaars, de Reiki Ryōhō Hikkei, waarin een gedeelte vraag en antwoord met Usui is opgenomen. Hij zegt daarin: "Als je jezelf niet kunt helen, hoe kun je dan anderen helen?"
Daarom moeten we toch niet altijd alles op gevoel doen zoals gesteld werd, maar moet er toch een balans zijn tussen Ratio en Emotie?
Ik denk inderdaad dat het 't beste is om balans te creëren tussen ratio en gevoel/emotie (tussen 'hoofd' en 'hart').
Een belangrijk onderdeel van veel spirituele stromingen, en ook zeker het oorspronkelijke onderwijs van Mikao Usui, gaat over het realiseren van de eenheid van alles, het voorbijgaan aan grenzen en de dualiteit van alledag.
Spirituele ontwikkeling begint denk ik bij het brengen van balans en harmonie in jezelf, in de persoon die je bent.
Je hoort inderdaad vaak in 'spirituele kringen' het advies om niet naar het hoofd (de ratio) te luisteren en enkel op het gevoel af te gaan.
Dat advies deel ik zelf ook niet. Enkel op het hart afgaan is één kant van de medaille.
Het hart zonder het hoofd is geen balans, harmonie of eenheid.
Ratio zonder gevoel is ook geen balans, harmonie of eenheid. Het zijn uitersten.
Als je spiritueel wilt groeien heeft het geen zin om een bepaalde kant van jezelf te negeren.
De ratio of het hoofd is net zo goed onderdeel van je als gevoel of het hart. Het één kan niet zonder het ander. Het mooist is wanneer beide met elkaar in overeenstemming zijn en de ratio het eens is met het hart.
Eerder de vraag of kritische vragen gesteld moeten worden, aan onszelf of anderen om helderheid te krijgen.
In het topic dat je linkte ging het wat betreft de kritische vragen om het kiezen van een leraar/master. Kritische vragen mogen denk ik zeker gesteld worden.
Door een gesprek aan te gaan kan je iemand beter leren kennen en kan je beter een weloverwogen keuze maken. Als je kiest voor een 'master' dan doe je dat hopelijk niet enkel voor een cursusje, maar ga je de verbinding voor langere tijd aan. Liefst is het iemand die je bij kan staan op je pad en die je van advies kan voorzien (in ieder geval op het gebied van Reiki/de beoefening die er wordt onderwezen). Je moet het met diegene kunnen vinden en je moet -denk ik- een idee hebben van wat diegene je kan bieden én of dat is wat je graag wilt.
Die beslissing maak je dan het best -denk ik- met ratio én gevoel.
Dus mijn advies zou in zo'n situatie zijn om te kijken naar je gevoel (voel je je goed bij deze leraar/master, voel je dat dit het pad is dat je in moet gaan e.d.) en ook met je ratio.
Vragen stellen is heel prima. Je moet overigens ook niet teveel in het stellen van vragen blijven hangen, want dan krijg je het andere uiterste. Het gaat om de gulden middenweg, wat mij betreft.
Mogelijk omdat we eerst op fysiek of mentaal niveau een situatie moeten( of beter kunnen..) benaderen ipv direct emotioneel er op in te gaan.
Ik denk dat het wel goed is om bewust te zijn van het verschil tussen emotie en gevoel. Al kan dat erg subtiel zijn.
Op je gevoel afgaan bij het maken van een bepaalde beslissing is niet per se hetzelfde als meegaan in emotie.
Reiki heeft mij veel geholpen in mijn zelfontdekking.
Naar mijn beste weten heb ik ook URR mogen volgen.
en werd mij door mijn master diepgaande dingen gevraagd, en mocht ik mij ook verantwoorden alvorens verder te gaan me reiki 2
(ik wacht op reactie Frank)
Ik weet niet zeker of ik begrijp wat voor reactie je van me zou willen hebben.
Wil je weten of dat wat je geleerd hebt URR was of iets anders bijvoorbeeld? Dan zou ik iets meer moeten weten over wat je geleerd hebt, of (en wat voor) meditatie onderdeel is van wat je hebt geleerd, of er inwijdingen waren, of je Reiju hebt gekregen, of Takata wel of niet onderdeel van je afstammingslijn is en dergelijke.
Diepgaande vragen herken ik ook in de training die ik zelf heb gehad. Een mate van beschouwing en reflectie is ook onderdeel van hoe ik het zelf weer doorgeef. Bepaalde dingen moeten begrepen/ervaren/ingezien zijn alvorens hij of zij verder kan met een volgende oefening. Dit gaat aan de ene kant door te kijken naar de leerling, de meditatie en diens energie, maar daarnaast ook door gesprek. Ook hier is het weer beide: kijken wat ik voel (gevoel/hart) en spreken met de leerling over ervaringen en concepten (gevoel & ratio).
Dit was voor mij weer even een opfris cursus: impulsiviteit, wanneer wel, en wanneer niet.
Lesson learned
Impulsiviteit kan best leiden tot interessante en leuke topics hoor ^.^ Niets mis mee ^.^
*Gasshō*
Frank
Auteur
Topic: Ego versus Reiki (esoterie) (gelezen 2160 keer)