Ik spreek natuurlijk niet voor Dick, maar als ik naar mijn eigen beoefening kijk dan zie ik hoe de kennis van de geschiedenis me geholpen heeft.
Het is niet zo dat ik meer van mijn Reiki beoefening
houd nu ik er meer van weet, zoals in je voorbeeld met het houden van je man of vrouw. Het bracht wel meer verdieping, voor mij.
De vergelijking met een relatie of huwelijk kan tot op zekere hoogte wel, maar dekt niet helemaal de lading voor mij.
Maar als ik wel even bij die vergelijking blijf:
Hoe meer ik van mijn vriend weet (favoriete eten, series, kijk op leven en dood, samenstelling en beleving van familie, wensen, hobby's, passies, irritatiefactoren, eventuele trauma's/ziekenhuisbezoeken/verbroken relaties/succeservaringen in het verleden etc.) hoe beter ik hem begrijp.
Natuurlijk houd ik van hem, of ik al die dingen nu wel of niet weet (al speelt het toch ergens vast een rol). Echter, doordat ik dat wel weet stijgt mijn begrip van hem, kan ik mij beter inleven en verdiept dat de sociale dynamiek van onze relatie, we weten wat we aan elkaar hebben etc.
Sommige dingen lenen zich natuurlijk wel beter voor een verdieping dan andere dingen.
Hoe meer ik weet van de Reiki geschiedenis, hoe beter ik het begrijp. Des te meer ik het begrijp, des te beter ik kan omgaan met tegenstrijdige bronnen, ik beter een afweging kan maken in wat ik wel wil beoefenen en wat niet, ik leerlingen beter kan helpen met vragen en dergelijke.
Als ik dan nadenk over hoe kennis van de Reiki geschiedenis mijn beoefening concreet heeft beïnvloed, kom ik in ieder geval op het volgende uit:
- het verschil tussen wat ik in (bij gebrek aan een beter woord) Westerse Reiki leerde en wat ik ontdekte over de meer oorspronkelijke Japanse beoefening heeft me laten nadenken over wat ik zelf deed en heeft uiteindelijk tot de keuze geleid zo ver mogelijk terug te willen gaan naar de oorsprong.
- kennis over de meditaties zoals Usui-sensei en de URR Gakkai die beoefen(d)en stelde me in staat die meditaties zelf te beoefenen (met begeleiding van mijn eigen leraar). Het beoefenen daarvan heeft mijn bewustzijn en mijn energie doen ontwikkelen op een manier die ik nooit voor mogelijk heb gehouden voor mezelf.
- doordat mijn leraar kennis en ervaring had op het gebied van de volgorde waarin bepaalde meditaties en technieken werden aangeleerd in Usui-sensei's tijd en de URR Gakkai bestaat er een logische structuur en een natuurlijke opbouw in wat ik van hem leerde. Deze kennis en ervaring kan ik op mijn beurt weer doorgeven.
- Kennis over het verschil tussen de versie van de Jōshin Kokyū Hō meditatie zoals Hiroshi Doi die tegenwoordig doorgeeft en hoe Fumio Ogawa (URR Gakkai leraar, overleden in 1998) die onderwees aan zijn leerlingen stelde me in staat om te vergelijken en te ervaren en een (beargumenteerde!) keuze te maken in welke versie ikzelf beoefen en doorgeef, maar vergroot ook mijn begrip van waarom mensen die de ene variant beoefenen op een andere manier ontwikkelen dan mensen die de andere variant beoefenen.
Van onschatbare waarde.
- doordat ik twee versies van oude URR Gakkai Reiju rituelen ken, een Reiju uit het onderwijs van Chris Marsh en een Reiju van Hiroshi Doi kan ik vergelijken (en ervaren). Dit bracht meer inzicht in de aard van Reiju. Hoe meer ik Reiju begrijp, hoe beter ik Reiju kan geven.
- kennis over het gebruik van de symbolen in Usui-sensei's tijd, Hayashi-sensei's onderwijs, dat van Takata en van de huidige Usui Reiki Ryōhō Gakkai praktijk gaf me meer inzicht in de aard van de symbolen en hoe het gebruik ervan in de loop der jaren is veranderd. Dit heeft implicaties voor spirituele beoefening en bewustzijn. Het geeft me bovendien inzicht in groepen mensen, voorkeuren en inzet die men bereid is te tonen.
- weten welke spirituele achtergrond Usui-sensei had en wat hij zoal beoefende zorgt voor een groter begrip van wat ik nu zelf beoefen, zorgt ervoor dat ik vragen van mezelf en anderen beter kan beantwoorden, dat ik anderen beter kan begeleiden, dat ik flexibeler ben in mijn eigen beoefening. Maar bovenal zorgt het voor inlevingsvermogen en een gevoel van verbondenheid.
En zo zijn er ongetwijfeld nog veel meer dingen me me heel concreet geholpen hebben.
Het zijn zo ontzettend veel dingen, teveel om op te noemen en soms misschien ook onmogelijk te verwoorden. Dit hierboven zijn in ieder geval de eerste en de makkelijkst uit te leggen naar mijn idee ^.^
Kennis hebben van de geschiedenis is natuurlijk één ding. Het gebruiken en toepassen van die informatie is wat voor mij de meeste verdieping heeft gebracht.
Niets doen met die informatie/kennis leidt denk ik niet tot veel verdieping, het gaat er om wat je vervolgens met die info doet. Al kan het gevoel van zekerheid en verbondenheid wel toenemen ook al doe je er nog niets concreets mee denk ik.
Er zijn natuurlijk ook dingen die ik gewoon interessant vind om te weten, maar die mijn beoefening op zich marginaal of helemaal niet verdiepen.
Het zien van een passagierslijst van een vliegtuig dat Takata in 1954 nam (van Tokyo naar Honolulu) leidt tot de conclusie dat ze na Hayashi's dood ook nog weer naar Japan is geweest (geen idee alleen waarvoor natuurlijk). Dat vind ik wel bijzonder interessant en leuk om te weten, maar het leidt niet tot meer verdieping, voor mij. Het geeft hoogstens een extra bevestiging dat Takata-sensei echt heeft bestaan
Nou, het is weer een hele roman geworden zie ik
Ik kan er uren over praten ^.^ (zolang die uren niet ten koste gaan van meditatie is er niets aan de hand
)
*Gasshō*
Frank
