Toen ik aan Reiki 1 begon had ik maar één doel: de balans, en de uitstraling (die ik niet goed kan omschrijven, 'mij maak je niks', benadert het maar dekt het geenszins) die ik zag en voelde bij andere "reikiërs" ook bereiken.
Wat Reiki inhield wist ik maar voor een heel klein deel, aangezien ik een keer door iemand van een migraineaanval af geholpen was, dus dat je healend kon werken wist ik wel.
Verder wist ik niets en wilde ik ook niet weten, om open de cursus in te stappen.
Na de cursus wist ik eigenlijk nog niets.
In de kern had ik de handposities geleerd, een beetje theorie over de energie gehad (maar nog meer verteld wat ík dacht dat het was) en werden me twee boekjes aangeraden om te lezen, zelf aan te schaffen.
Na twee dagen was ik een paar handposities, een inwijding, en een hoop vragen rijker.
Je proeft het al: eigenlijke een deceptie.
Reiki 2 wilde ik halen om afstandsbehandelingen te kunnen geven.
Dat het om verdieping ging hoorde ik op de cursus pas, die ik bij een andere master heb gehaald.
Een ideaalbeeld is wellicht iets dat moeilijk te bereiken is, maar mijns inziens geen utopie.
Het mijne is een praktijk openen waarmee ik andere mensen kan helpen.
Tot nu toe (2,5 jaar later) heb ik twee klanten gehad: mijn vrouw en mijn buurman.
De laatste was gelijk zo enthousiast dat hij zélf zijn graad haalde.
Het loopt dus lekker, haha!
Auteur
Topic: Verwachtingen van een cursus (gelezen 1936 keer)