Print

Log in of registreer jezelf.
1 uur 1 dag 1 week 1 maand blijvend
Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte

Volledig mee eens

1 (9.1%)

Niet volledig mee eens

10 (90.9%)

Totaal aantal stemmen: 11

[Menno]

Ja doei!
Straks heb ik ervoor gekozen om diabetes te krijgen.
Alleen maar voor de ervaring?
Nou, ik weet nu wat het is, mag het nu wel weer weggaan.

[Pola]

Dat is ook iets wat ik me soms afvraag.
 Als het zo is dat je zelf kiest voor een bepaald leven/ervaring/ziekte?
 Dan kiezen sommige mensen wel voor een heel moeilijke weg.

[Menno]

Het is iets waar ik me helemáál niet in kan vinden.
Mijn vader weet nu wat kanker is.
Hij kan er helaas niet meer over vertellen.

Daar kiest toch niemand voor?

En je kan mijns inziens er ook niet voor gekozen hebben om te leven.
Je bent ontstaan uit twee cellen.
Hebben die dan overlegd met elkaar ofzo?

Zaadje: "He Eitje, zullen wij eens lekker samensmelten?"
Eitje: "Wie noem jij hier een ei? Opzouten, naar ventje. Ik neem die naast jou zwemt wel."

Zoiets?

[Frank]

Ik denk dat er wordt bedoeld dat de incarnerende ziel kiest voor een bepaalde levensloop.


Als ik er op mediteer kom ik uit op een niet vaststaande levensloop en een groot aandeel voor oorzaak en gevolg.
Het leven is een aaneenschakeling van gebeurtenissen die wij zelf (bij leven) creëren, ook in samenwerking of wisselwerking met de creaties van anderen.
Het zou best kunnen dat er voor het leven al enkele dingen op het programma staan, maar ik geloof niet dat het iets absoluuts is.

Maar misschien zeg ik in de toekomst wel heel iets anders.

[Pola]

Ook ik denk dat dit geldt voor de ziel/geest/spirit hoe je het ook noemt.
Zodat die kan groeien door ervaring en uiteindelijk niet meer incarneert.
Maar om dat te doen door b.v. voor een gehandicapt/zwaar ziek leven te kiezen?
Wat te denken van misbruik/mishandeling/onderdrukking?
Kun je dan van liefdevolle ervaringen niet leren en groeien?
Vast wel.



 

[Nyncke]

Van reincarnatie uit bekeken, kan mijns inziens, al helemaal niet " de oorzaak worden weggenomen".

Ik zie het simpelweg zo: je ( ziel ) maakt een reis door levens heen -datgene wat wij levens noemen-
maar net als in mijn-nu dit leven-.

Alles blijf je tegenkomen op je pad met sommige dingen heb je moeite met andere niet, en weer iets anders vind je domweg leuk, weer iets anders verslavend lekker etc.
Maar als ik moeite heb met mijn bed strak op te maken, is dat een les, zolang ik dat niet kan, of zolang ik er waarde aan hecht, of zolang ik mijn moeder laat bepalen dat dat moet. Whatever...

Zo simpel is het met "karma" ook.
Het is een les omdat je iets niet beheerst.
En als je het tijdens dit leven niet leert, komt dat in je volgende leven terug,gewoon omdat je het dan nog niet beheerst. Als je het goed kon, zul je de vaardigheid als kind weer snel aanleren,anders loop je al/dan niet opnieuw tegenaan. Maar misschien vind je nieuwe moeder het rete belangrijk, of misschien intereseert het haar geen mallemoer, misschien heb je nu een bediende die het voor je doet etc....
Maar je kunde of onkunde is de basis voor een mogelijk probleem.

[Esther]

Ja, dat is wat ik bedoel, dat je hier komt om dingen te ervaren. Dat je van te voren gekozen hebt voor de les die je wil leren, en dat je ter plekke dus totaal wat anders kunt gaan doen. Je hebt vrije wil, dus je kunt kiezen om je les niet aan te gaan, maar dan zal je het op een ander tijdstip op een andere manier alsnog op moeten pakken.

[wimjaap]

Zaadje: "He Eitje, zullen wij eens lekker samensmelten?"
Eitje: "Wie noem jij hier een ei? Opzouten, naar ventje. Ik neem die naast jou zwemt wel."

Zoiets?

Er zitten 2 chocolade paaseitjes in de zon, zegt de een tegen de ander: zullen we samen smelten?

Lol

Bedankt Menno, ik hou van jou denkwijze!

[Nyncke]

Ja, dat is wat ik bedoel, dat je hier komt om dingen te ervaren. Dat je van te voren gekozen hebt voor de les die je wil leren, en dat je ter plekke dus totaal wat anders kunt gaan doen. Je hebt vrije wil, dus je kunt kiezen om je les niet aan te gaan, maar dan zal je het op een ander tijdstip op een andere manier alsnog op moeten pakken.

Alleen ga ik er helemaal niet vanuit dat je het wil leren of dat je ervoor kiest.
Het is simpelweg het gevolg.

Wel grappig ik bedenk me:
In onze wereld zien we oorzaak verwijderen, in dit geval als: we gaan die vaardigheid aanleren.
Onwetenheid wordt verwijdert....maar dat kan alleen als die persoon dat wil, dat kan ( je zult maar autist zijn )
Zou de oorzaak verwijderen dan niet zijn: dat we niet alles hoeven te beheersen.
Maar dat we in vrede leven met wie we zijn, onze talenten en onvolmaaktheden, ik weet zeker dat de Boedha ook een hele hoop niet machtig was.....
Misschien is wel: de oorzaak wegnemen: het idee dat we iets willen en dat dat dan iets brengt....

[Esther]

Het feit dat je hier bent zie ik al als een bewuste keuze. En daaruit volgen weer andere ervaringen, of keuzes die je van tevoren gemaakt hebt.
Zoals mijn dochter na de geboorte overleden is, dat is denk ik een keuze geweest, van haar. En misschien ook wel van mij, samen met haar, om samen deze ervaring door te maken.
En je zegt 'je zal maar autist zijn', ik denk dat dat ook het gevolg is van een keuze om op een bepaalde manier op deze aarde geboren te zijn.

Ik denk ook niet dat je in een leven al deze ervaringen kunt stoppen. In elk leven neem je een facet, een aantal ervaringen voor de dingen die je wil doen of leren.

Dus op een bepaalde manier is dat ook loslaten. Misschien niet het idee dat je alles hoeft te kunnen, maar wel je slachtofferschap  misschien. Dat je geen slachtoffer bent van je situatie,  maar gewoon iemand die dingen ervaart. Dat geeft een heel andere manier van hoe je in het leven staat. (Is voor mij wel een aandachtspuntje.  )

[Menno]

Het feit dat je hier bent zie ik al als een bewuste keuze. En daaruit volgen weer andere ervaringen, of keuzes die je van tevoren gemaakt hebt.
Zoals mijn dochter na de geboorte overleden is, dat is denk ik een keuze geweest, van haar. En misschien ook wel van mij, samen met haar, om samen deze ervaring door te maken.

Maar dat zou betekenen dat er een reden achter zit.
En een reden impliceert voor mij dat het (hoe naar ook) nut heeft dat je het meemaakt.
Ik kan hier met de beste wil van de wereld geen nut van inzien.

Heel misschien dat jij er op één of andere manier sterker van werd, maar wat kan het nut zijn dat een pas geboren leven gelijk weer moet eindigen?

[Esther]

Misschien is het doel gewoon wel simpelweg ervaren hoe het voelt om een kind te verliezen?

[Menno]

Maar.....
Dat is vreselijk!
Je wordt er toch niets slechter van als je dat níet overkomt?

[Esther]

Nee, dat denk ik niet, maar ik denk dat wij hier en nu vanuit een heel ander punt ons leven bekijken dan dat we dat doen voordat we hier zijn, of zelfs nadat we hier geweest zijn.

[Aponi]

Maar.....
Dat is vreselijk!
Je wordt er toch niets slechter van als je dat níet overkomt?

Je reageert heel menselijk: zoiets is ook vreselijk.

Echter, zulke dingen worden op een niveau beslist, die onze menselijke geest vaak te boven gaat.
Op menselijk niveau, zou je er inderdaad nooit voor kiezen.

Vanuit zielsniveau, is het helemaal niet gek dat je voor zoiets kiest.
Wanneer ik mediterend naar dat niveau ga, ervaar ik enkel Liefde, geen menselijke emotie.
Deze liefde omvat "goed" en "kwaad", zodat beiden in deze Liefde gewoon niet bestaan (ze heffen elkaar op  ).
Ik weet het, zoiets valt niet op mensenniveau te beredeneren; probeer ik dan ook maar niet.

Wanneer een pasgeborene gelijk weer sterft.
Heeft dat, zoals ik het ervaar, te maken met een afspraak op zielsniveau met een andere ziel,
die het nodig heeft om nog eventjes heel kort te incarneren (om redenen die wij niet begrijpen, wellicht).
Wij geven deze ziel de mogelijkheid dit te mogen ervaren.
Aan de andere kant ervaren wijzelf dit verlies vanuit zielsniveau gezien vrijwillig (niet op menselijk niveau!!)
Uiteindelijk zal het ons kracht geven, daar ben ik van overtuigd.